این روزها که همه از نوسانات قیمت کالاها و مواد غذایی گلایهمند هستند و از گرانی اجناس و تأمین مایحتاج زندگی به ستوه آمدهاند، به دیدن کاسبی آمدهایم که سود کم و دعای خیر مردم را بر هرچیز دیگری ترجیح داده است.
محمدرضا احمدی، سوپری یکی از خیابانهای گلبرگ، بهدنبال این مفهوم زیباست که کاسب دوست خداست.
محمدرضا احمدی متولد۱۳۶۲ و بزرگشده همین حوالی و محله عبدالمطلب است. او قبل از اینکه سوپر راه بیندازد، به شغل شیشهبری مشغول بوده، اما بهدلیل خطرناکبودنش آن را کنار گذاشته است.
او میگوید: هشتسالی به شغل شیشهبری مشغول بودم. چندباری هم دستوبالم را بهخاطر حمل و نصب شیشههای بزرگ بریدم. این موضوع سبب نگرانی خانواده شده بود. گاهی که دیر به خانه میرفتم، نگرانی آنها بیشتر میشد. برای احساس آرامش خانواده و سلامتی خودم آن شغل را کنار گذاشتم.
احمدی از ۱۰ سال قبل بهعنوان سوپری محله در خیابان گلبرگ مشغول به کار است و تاکنون نیز تمام تلاش خود را برای جلب رضایت مشتریها انجام داده است. تعریف میکند: پدرم عبدالحسین احمدی روحانی هستند و یکی از سفارشهای همیشگیشان، مدارا با مردم و کسب حلال است. من هم از همان ابتدا سود کمتر و رضایت مشتری را در نظر گرفتم. خوشبختانه در درازمدت این سیاست به نفعم بود و الان مشتریهای ثابتی دارم که از مغازه دیگری خرید نمیکنند.
البته گفتنی است که مشتریهای این مغازه همیشه آدمهای دستبهنقد و خوشحسابی نیستند، اما صاحب مغازه با آنها نیز مدارا میکند و بهدنبال حفظ آبرو و احترام به آنهاست؛ «مشتریهایی داریم که حساب ماهیانه دارند و در پایان ماه، حساب خود را تسویه میکنند. اما گاهی اتفاق افتاده که نتوانستهاند حسابشان را در آن ماه یا حتی چند ماه بعد بپردازند. یکی از همین مشتریها حتی مسیر رفتوآمدش را تغییر داده است تا با من چشمدرچشم نشود.»
آنطورکه آقا محمدرضا میگوید، برخی از مشتریان این مغازه حتی تا دوسال هم حساب خود را تسویه نکردهاند، اما او به روی آنها نیاوردهاست. این کاسب منصف محله میگوید: برخی از مغازهدارها با زنگ و پیامک از مشتریها میخواهند که حسابشان را تسویه کنند و حتی با چسباندن اسم و فامیل فرد روی پنجره مغازه بهدنبال معرفی آنها هستند و فکر آبروی مردم را نمیکنند.
انصاف و همراهی با مردم، محمدرضا احمدی را به کاسبی مورداعتماد در محله تبدیل کرده است، تاجاییکه خیلیها با اطمینان، پول یا مواد غذایی را دراختیارش قرار میدهند تا او به دست نیازمندان برساند. این اعتماد در زمان کرونا نمود بیشتری داشته است.
او میگوید: در دوره کرونا و شرایط سختی آن زمان، بههمراه چند نفر از خیران محله، بستههای غذایی تهیه میکردیم و دراختیار خانوادههای نیازمند قرار میدادیم.
به گفته احمدی این فعالیت بعداز کرونا نیز ادامه پیدا کرد و برخی از خیران محله با مراجعه به مغازه او و بعداز پرداخت مبلغی، از او میخواهند معادل همین پول، کالا و مواد خوراکی دراختیار مشتریهای نیازمند قرار دهد.
او میگوید: اعتمادی که اهالی و خیران به من دارند، بزرگترین سرمایه برایم بوده است و همیشه سعی کردهام مصداق حدیث «الکاسب حبیبالله» باشم.
* این گزارش شنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۲ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.